Ποικιλία Χρωμάτων στα Σκηνικά Θεάτρου Σκιών
Η χαρά του καραγκιοζοπαίκτη είναι να έχει ο μπερντές του πλούσια σκηνικά τα οποία να αλλάζει σχεδόν σε κάθε παράσταση, ιδιαίτερα αν έχει μόνιμο θέατρο και σταθερούς θεατές!
Για αυτό και τον παλιό καιρό δε σταματούσαν να σκαλίζουν σαράγια, καλύβες, φρούρια, σπήλαια και ό,τι άλλο βάζει ο νους. Και για να μη φαίνεται μόνο η σκιά τους στο πανί, φρόντιζαν να τα κάνουν πολύχρωμα, ντύνοντας τα με έγχρωμες κόλλες, που δεν αγόραζαν φυσικά από κανένα βιβλιοπωλείο αλλά από τα ξύλινα καφάσια με τα φρούτα καθώς αυτά διπλώνονταν με μπλε, κόκκινες και κίτρινες κόλλες!
Έκοβαν λοιπόν κομμάτια τους ανάλογα με τα μεγάλα σκαλίδια, και τις κολλούσαν με αλευρόκολλα που είχε μέσα και κρυστάλλους στίψης απ’ τη μια μεριά του σκηνικού, αυτή που εφάπτεται στο πανί.
Χρησιμοποιούσαν και κόλλες γλασέ από αυτές που ντύνουν τους αετούς την καθαρά Δευτέρα και ακόμη τα έντυναν με τσιγαρόχαρτα ή λαδόκολλες που χρωμάτιζαν με σινικές μελάνες και Κύριος “οίδε” με τι άλλες μπογιές, για να προσδώσουν την αίσθηση του ωραίου στα μάτια των θεατών.